Friese, Paul: Mnema [gr.] sive statua. Görlitz, 1627.Fota calore novo Solis, nova gaudia vitae Praeberent paßim quae, vigore novo: Non ullam potuere tamen, mortalibus aegris, Laetitiam aspectu, conciliare suo: Perculsi, creperi, violento turbine, belli, Quo justus, plectit crimina nostra, Deus; Quis modus, aut nodus, tantorum Christe malorum? Ingeminant: lacrimis tristibus ora rigant. Anxiferum, at nova tristitia auxit valde dolorem; Qui Lygias habitant, moenia celsa, Domos. Sedulus officio, sacra, dum fungitur, aede! Abrahmus Frisius; pectora fida docens: Mysta sacer; Lampas domaus, ter clara, Jehovae; Eloqvio potens; & pietate gravis; Pieridum Decus; immortalis Lusatae & orae Gloria; Laubanum quem genuit Patria. Mittitur, en! velox, s[u]premae nuncius horae; Venis se insinuans, pectoris ima petit: Inspirat tacite has voces, leni susurro; (Exitus ut docuit, pro dolor! ipse brevi.) Linque, Frisi, hoc Templum; finem impone labori; Te Deus omnipotens ad sua Templa vocat. Quae Christi reserata patent; at emta cruore, His, illum, recta, qui coluere, Fide. Sat curarum, sat laborum, sat dolorum, Hactenus exantlans; digna brabeia cape. Non est, in terris, ulla exspectanda voluptas: Pro meritis sanctis praemia rarus habet. Nil
Fota calore novô Solis, nova gaudia vitæ Præberent paßim quæꝙ, vigore novô: Non ullam potuêre tamen, mortalibus ægris, Lætitiam aſpectu, conciliare ſuô: Perculſi, creperi, violentô turbine, belli, Quô juſtus, plectit crimina noſtra, Deus; Quis modus, aut nodus, tantorum Chriſte malorum? Ingeminant: lacrimis triſtibus ora rigant. Anxiferum, at nova triſtitia auxit valdè dolorem; Qui Lygias habitant, mœnia celſa, Domos. Sedulus officiô, ſacrâ, dum fungitur, æde! Abrahmus Frisius; pectora fida docens: Myſta ſacer; Lampasꝙ́ domûs, ter clara, Jehovæ; Eloqvioꝙ́ potens; & pietate gravis; Pieridum Decus; immortalis Luſatæ & oræ Gloria; Laubanum quem genuit Patria. Mittitur, en! velox, ſ[u]premæ nuncius horæ; Venis ſe inſinuans, pectoris ima petit: Inſpirat tacitê has voces, leniꝙ́ ſuſurro; (Exitus ut docuit, prô dolor! ipſe brevi.) Linque, Frisi, hoc Templum; finemꝙ́ impone labori; Te Deus omnipotens ad ſua Templa vocat. Quæ Christi reſerata patent; atꝙ emta cruore, His, illum, rectâ, qui coluêre, Fide. Sat curarum, ſatꝙ́ laborum, ſatꝙ́ dolorum, Hactenus exantlans; digna brabeia cape. Non est, in terris, ulla exſpectanda voluptas: Pro meritis ſanctis præmia rarus habet. Nil
<TEI> <text> <body> <div type="fsEpicedia" n="1"> <div n="2"> <lg type="poem"> <pb facs="#f0079" n="[79]"/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Fota calore novô Solis, nova gaudia vitæ</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Præberent paßim quæꝙ</hi>, <hi rendition="#i">vigore novô:</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Non ullam potuêre tamen, mortalibus ægris,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Lætitiam aſpectu, conciliare ſuô:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Perculſi, creperi, violentô turbine, belli,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quô juſtus, plectit crimina noſtra,</hi> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Deus;</hi> </hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quis modus, aut nodus, tantorum Chriſte malorum?</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Ingeminant: lacrimis triſtibus ora rigant.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Anxiferum, at nova triſtitia auxit valdè dolorem</hi>;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Qui Lygias habitant, mœnia celſa, Domos.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Sedulus officiô</hi>, <hi rendition="#i">ſacrâ</hi>, <hi rendition="#i">dum fungitur</hi>, <hi rendition="#i">æde!</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Abrahmus Frisius;</hi> </hi> <hi rendition="#i">pectora fida docens:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Myſta ſacer</hi>; <hi rendition="#i">Lampasꝙ́ domûs, ter clara, Jehovæ</hi>;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Eloqvioꝙ́ potens</hi>; <hi rendition="#i">& pietate gravis;</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Pieridum Decus</hi>; <hi rendition="#i">immortalis Luſatæ & oræ</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Gloria</hi>; <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Laubanum</hi></hi><hi rendition="#i">quem genuit</hi><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Patria.</hi></hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Mittitur, en</hi>! <hi rendition="#i">velox, ſ<supplied>u</supplied>premæ nuncius horæ</hi>;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Venis ſe inſinuans, pectoris ima petit</hi>:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Inſpirat tacitê has voces, leniꝙ́ ſuſurro;</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">(Exitus ut docuit, prô dolor! ipſe brevi.)</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Linque,</hi><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">Frisi,</hi></hi><hi rendition="#i">hoc Templum</hi>; <hi rendition="#i">finemꝙ́ impone labori;</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Te</hi> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Deus</hi> </hi> <hi rendition="#i">omnipotens ad ſua Templa vocat.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quæ</hi> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Christi</hi> </hi> <hi rendition="#i">reſerata patent; atꝙ emta cruore,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">His, illum, rectâ, qui coluêre, Fide.</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Sat curarum, ſatꝙ́ laborum, ſatꝙ́ dolorum,</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Hactenus exantlans</hi>; <hi rendition="#i">digna brabeia cape.</hi></hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Non est, in terris, ulla exſpectanda voluptas:</hi> </hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Pro meritis ſanctis præmia rarus habet.</hi> </hi> </l><lb/> <fw type="catch" place="bottom"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Nil</hi> </hi> </fw><lb/> </lg> </div> </div> </body> </text> </TEI> [[79]/0079]
Fota calore novô Solis, nova gaudia vitæ
Præberent paßim quæꝙ, vigore novô:
Non ullam potuêre tamen, mortalibus ægris,
Lætitiam aſpectu, conciliare ſuô:
Perculſi, creperi, violentô turbine, belli,
Quô juſtus, plectit crimina noſtra, Deus;
Quis modus, aut nodus, tantorum Chriſte malorum?
Ingeminant: lacrimis triſtibus ora rigant.
Anxiferum, at nova triſtitia auxit valdè dolorem;
Qui Lygias habitant, mœnia celſa, Domos.
Sedulus officiô, ſacrâ, dum fungitur, æde!
Abrahmus Frisius; pectora fida docens:
Myſta ſacer; Lampasꝙ́ domûs, ter clara, Jehovæ;
Eloqvioꝙ́ potens; & pietate gravis;
Pieridum Decus; immortalis Luſatæ & oræ
Gloria; Laubanum quem genuit Patria.
Mittitur, en! velox, ſupremæ nuncius horæ;
Venis ſe inſinuans, pectoris ima petit:
Inſpirat tacitê has voces, leniꝙ́ ſuſurro;
(Exitus ut docuit, prô dolor! ipſe brevi.)
Linque, Frisi, hoc Templum; finemꝙ́ impone labori;
Te Deus omnipotens ad ſua Templa vocat.
Quæ Christi reſerata patent; atꝙ emta cruore,
His, illum, rectâ, qui coluêre, Fide.
Sat curarum, ſatꝙ́ laborum, ſatꝙ́ dolorum,
Hactenus exantlans; digna brabeia cape.
Non est, in terris, ulla exſpectanda voluptas:
Pro meritis ſanctis præmia rarus habet.
Nil
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/527001 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/527001/79 |
Zitationshilfe: | Friese, Paul: Mnema [gr.] sive statua. Görlitz, 1627, S. [79]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/527001/79>, abgerufen am 16.06.2024. |