Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669.Additio. re usurpant. Nam etsi quis per longum tempus in duobus collegi-is fuerit, vel aliam justam causam habeat, etiam in duobus colle- giis esse potest & tolerari debet. Richter. decis. 80. n. 40. Octavi, argumenti contrarii axioma spectat ad ea, quae ab opificio seu col- legii jure aliena sunt. Hic vero versamur in iis, quae Actorum pro- pria sunt & ad illorum artem pertinent, de quibus statuere litera- ria documenta praebere licebit. Nec enim ab adverso probatum, nec si superiora inspicias, probandum est, quicquid extra dome- sticas mactationes fit, ab illorum opificio distare. Nonum per- tinet ad ea, quae alicujus collegii vel opificii propria sunt, ex qui- bus jus nascitur prohibendi ex aliis. At docere artem mactandi in universum, & de edocta porrigere testimonia, non est lanionum proprium, imo ab illorum opificio alienum, sed in Actorum col- legio per privilegia concessum est & ex ratione competit. Jdcirco allegationes istae male hic applicantur. Quod in decimo alle- gatur de appellatione post tres conformes sententias, id limita- tur, quod non obtineat, si notoria illorum sit injustitia, de qua co- ram superiori post illos conqueri & ea de causa provocare erat. Scaccia de Appellat. quaest. 17. limit. 1. n. 26. Quando vero ex superi- us allegatis apparet, quomodo plane iniqua, injusta, nulla & im- proba futura sit prolocutio, si in eo sensu accipitur, in quo ad- versarii intellectam volunt, utiq; nemo non ea qua par est aequa- nimitate & diligentia rationum momenta expendens censebit, id decretum emendandum & ita explicandum, ut nihil Actoribus adimat ex his, quae ipsis jure competunt. Atq; sic censeo omnes il- los, qui hactenus in hac causa judicarunt, id sub intellexisse, quo- modo ex privilegio, observantia & ratione documenta didicitae & exercitae artis hactenus praebita sunt, ita imposterum praebenda esse, saltem quod in ea ad injuriam reorum vergere possit, exclu- sisse. Jd supra recensitae interpretationum regulae, una cum prae- sumptione justitiae, quae pro judice militat. l. 2. C. de offic. Civil. ju- dic. persuadent. Quo circa mihi videtur Actoribus melius prospe- ctum
Additio. re uſurpant. Nam etſi quis per longum tempus in duobus collegi-is fuerit, vel aliam juſtam cauſam habeat, etiam in duobus colle- giis eſſe poteſt & tolerari debet. Richter. deciſ. 80. n. 40. Octavi, argumenti contrarii axioma ſpectat ad ea, quæ ab opificio ſeu col- legii jure aliena ſunt. Hic vero verſamur in iis, quæ Actorum pro- pria ſunt & ad illorum artem pertinent, de quibus ſtatuere litera- ria documenta præbere licebit. Nec enim ab adverſo probatum, nec ſi ſuperiora inſpicias, probandum eſt, quicquid extra dome- ſticas mactationes fit, ab illorum opificio diſtare. Nonum per- tinet ad ea, quæ alicujus collegii vel opificii propria ſunt, ex qui- bus jus naſcitur prohibendi ex aliis. At docere artem mactandi in univerſum, & de edocta porrigere teſtimonia, non eſt lanionum proprium, imò ab illorum opificio alienum, ſed in Actorum col- legio per privilegia conceſſum eſt & ex ratione competit. Jdcirco allegationes iſtæ malé hic applicantur. Quod in decimo alle- gatur de appellatione poſt tres conformes ſententias, id limita- tur, quod non obtineat, ſi notoria illorum ſit injuſtitia, de qua co- ram ſuperiori poſt illos conqueri & ea de cauſa provocare erat. Scaccia de Appellat. quæſt. 17. limit. 1. n. 26. Quando vero ex ſuperi- us allegatis apparet, quomodo plane iniqua, injuſta, nulla & im- proba futura ſit prolocutio, ſi in eo ſenſu accipitur, in quo ad- verſarii intellectam volunt, utiq; nemo non ea qua par eſt æqua- nimitate & diligentia rationum momenta expendens cenſebit, id decretum emendandum & ita explicandum, ut nihil Actoribus adimat ex his, quæ ipſis jure competunt. Atq; ſic cenſeo omnes il- los, qui hactenus in hac cauſa judicarunt, id ſub intellexiſſe, quo- modo ex privilegio, obſervantia & ratione documenta didicitæ & exercitæ artis hactenus præbita ſunt, ita impoſterum præbenda eſſe, ſaltem quod in ea ad injuriam reorum vergere poſſit, exclu- ſiſſe. Jd ſupra recenſitæ interpretationum regulæ, una cum præ- ſumptione juſtitiæ, quæ pro judice militat. l. 2. C. de offic. Civil. ju- dic. perſuadent. Quo circa mihi videtur Actoribus melius proſpe- ctum
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p> <pb facs="#f0084" n="74"/> <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g"> <hi rendition="#k">Additio.</hi> </hi> </hi> </fw><lb/> <hi rendition="#aq">re uſurpant. Nam etſi quis per longum tempus in duobus collegi-<lb/> is fuerit, vel aliam juſtam cauſam habeat, etiam in duobus colle-<lb/> giis eſſe poteſt & tolerari debet. <hi rendition="#i">Richter. deciſ. 80. n. 40.</hi> Octavi,<lb/> argumenti contrarii axioma ſpectat ad ea, quæ ab opificio ſeu col-<lb/> legii jure aliena ſunt. Hic vero verſamur in iis, quæ Actorum pro-<lb/> pria ſunt & ad illorum artem pertinent, de quibus ſtatuere litera-<lb/> ria documenta præbere licebit. Nec enim ab adverſo probatum,<lb/> nec ſi ſuperiora inſpicias, probandum eſt, quicquid extra dome-<lb/> ſticas mactationes fit, ab illorum opificio diſtare. Nonum per-<lb/> tinet ad ea, quæ alicujus collegii vel opificii propria ſunt, ex qui-<lb/> bus jus naſcitur prohibendi ex aliis. At docere artem mactandi in<lb/> univerſum, & de edocta porrigere teſtimonia, non eſt lanionum<lb/> proprium, imò ab illorum opificio alienum, ſed in Actorum col-<lb/> legio per privilegia conceſſum eſt & ex ratione competit. Jdcirco<lb/> allegationes iſtæ malé hic applicantur. Quod in decimo alle-<lb/> gatur de appellatione poſt tres conformes ſententias, id limita-<lb/> tur, quod non obtineat, ſi notoria illorum ſit injuſtitia, de qua co-<lb/> ram ſuperiori poſt illos conqueri & ea de cauſa provocare erat.<lb/><hi rendition="#i">Scaccia de Appellat. quæſt. 17. limit. 1. n. 26.</hi> Quando vero ex ſuperi-<lb/> us allegatis apparet, quomodo plane iniqua, injuſta, nulla & im-<lb/> proba futura ſit prolocutio, ſi in eo ſenſu accipitur, in quo ad-<lb/> verſarii intellectam volunt, utiq; nemo non ea qua par eſt æqua-<lb/> nimitate & diligentia rationum momenta expendens cenſebit, id<lb/> decretum emendandum & ita explicandum, ut nihil Actoribus<lb/> adimat ex his, quæ ipſis jure competunt. Atq; ſic cenſeo omnes il-<lb/> los, qui hactenus in hac cauſa judicarunt, id ſub intellexiſſe, quo-<lb/> modo ex privilegio, obſervantia & ratione documenta didicitæ<lb/> & exercitæ artis hactenus præbita ſunt, ita impoſterum præbenda<lb/> eſſe, ſaltem quod in ea ad injuriam reorum vergere poſſit, exclu-<lb/> ſiſſe. Jd ſupra recenſitæ interpretationum regulæ, una cum præ-<lb/> ſumptione juſtitiæ, quæ pro judice militat. <hi rendition="#i">l. 2. C. de offic. Civil. ju-<lb/> dic. perſuadent.</hi> Quo circa mihi videtur Actoribus melius proſpe-</hi><lb/> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">ctum</hi> </fw><lb/> </p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [74/0084]
Additio.
re uſurpant. Nam etſi quis per longum tempus in duobus collegi-
is fuerit, vel aliam juſtam cauſam habeat, etiam in duobus colle-
giis eſſe poteſt & tolerari debet. Richter. deciſ. 80. n. 40. Octavi,
argumenti contrarii axioma ſpectat ad ea, quæ ab opificio ſeu col-
legii jure aliena ſunt. Hic vero verſamur in iis, quæ Actorum pro-
pria ſunt & ad illorum artem pertinent, de quibus ſtatuere litera-
ria documenta præbere licebit. Nec enim ab adverſo probatum,
nec ſi ſuperiora inſpicias, probandum eſt, quicquid extra dome-
ſticas mactationes fit, ab illorum opificio diſtare. Nonum per-
tinet ad ea, quæ alicujus collegii vel opificii propria ſunt, ex qui-
bus jus naſcitur prohibendi ex aliis. At docere artem mactandi in
univerſum, & de edocta porrigere teſtimonia, non eſt lanionum
proprium, imò ab illorum opificio alienum, ſed in Actorum col-
legio per privilegia conceſſum eſt & ex ratione competit. Jdcirco
allegationes iſtæ malé hic applicantur. Quod in decimo alle-
gatur de appellatione poſt tres conformes ſententias, id limita-
tur, quod non obtineat, ſi notoria illorum ſit injuſtitia, de qua co-
ram ſuperiori poſt illos conqueri & ea de cauſa provocare erat.
Scaccia de Appellat. quæſt. 17. limit. 1. n. 26. Quando vero ex ſuperi-
us allegatis apparet, quomodo plane iniqua, injuſta, nulla & im-
proba futura ſit prolocutio, ſi in eo ſenſu accipitur, in quo ad-
verſarii intellectam volunt, utiq; nemo non ea qua par eſt æqua-
nimitate & diligentia rationum momenta expendens cenſebit, id
decretum emendandum & ita explicandum, ut nihil Actoribus
adimat ex his, quæ ipſis jure competunt. Atq; ſic cenſeo omnes il-
los, qui hactenus in hac cauſa judicarunt, id ſub intellexiſſe, quo-
modo ex privilegio, obſervantia & ratione documenta didicitæ
& exercitæ artis hactenus præbita ſunt, ita impoſterum præbenda
eſſe, ſaltem quod in ea ad injuriam reorum vergere poſſit, exclu-
ſiſſe. Jd ſupra recenſitæ interpretationum regulæ, una cum præ-
ſumptione juſtitiæ, quæ pro judice militat. l. 2. C. de offic. Civil. ju-
dic. perſuadent. Quo circa mihi videtur Actoribus melius proſpe-
ctum
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/84 |
Zitationshilfe: | Fritsch, Ahasver: Tractatus Nomico-Politicus [...] Von Zünft- und Jnnungs-Recht. Naumburg u. a., 1669, S. 74. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/fritsch_tractatus_1669/84>, abgerufen am 18.06.2024. |