Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Erster Theil. Halle, 1723.Zangerus de quaestion. c. 2. n. 177. Bald. in l. 2. vers. secundo quaeritur C. de furtis. Menoch. de arbitr. cent. 5. cas. 472. n. 7. Et in dubio potius praesumitur possibile honestum, quam possibile inhonestum Menochius de arbitr. Judic. lib. 2. cent. 1. casu 89. n. 22. 23. ubi hanc regulam applicat assertioni, quod silius natus ex conjugio pro legitimo haberi debeat, etiamsi probatum fuisset, matrem cum adultero eo tempore consuetudinem habuisse.Praeterea illa conjectura potentior dicitur, quae est pro reo Menoch. d. cas. 472. n. 25.& ubi pares sunt probationes, ex latere Rei una semper adest juris praesumtio, sive in criminali judicio, sive in civili versemur, ne scilicet deliquisse credatur sed potius sit absolvendus. l. merito ff. pro socio. l. item apud Labeonem §. servum communem ff. de injur. Menoch. cas. 98. cent. 1. n. 3. & de praesumt. lib. 5. praes. 2. n. 1. 2. Boerius decis. 165. n. 9Ulterius praesumtio est, quod parentes non minus diligant liberos quam se ipsos, & ideo quemadmodum quis seipsum offendere nolit, ita etiam nolit filium laedere, Menoch. Lib. 5. praesumt. 14. n. 1. & Lib. 6. praesumt. 56.Und gelten angeführte praesumtiones nicht allein in delictis levioribus, sondern Sie werden auch ad crimen infanticidii von dem berühmten JCto Francisco Hottomanno Consil. Crimin. 96.appliciret, und zwar auff einen solchen casum, da viel stärckere praesumtiones wieder die ream stritten, auch diejenigen, so Hottomannus entgegen gesetzt, lange so sufficient und gültig nicht waren, als die, welche inquisita anietzo zu deducirung Ihrer Unschuld angeführet. Quaedam enim Laurentia accusabatur infanticidii & quaerebatur, an possit torqueri? Deposuerat obstetrix, videri sibi partum a Laurentia necatum. Opponit Hottomannus: esse testimonium de credulitate: adfuisse tenebrarum & noctis obscuritatem, quae impedire potuerint, quominus illa obstetrix satis commode suis oculis uti potuisset. Denique & ipsam obstetricem deposuisse: partum sibi visum esse immaturum neque ullam sanguinis maculam apparuisse, sed potius se ejusmodi tumores & lividos colores in aliis immaturis partubus animadvertisse. Unde concludit: etiamsi quaedam essent praesumtiones adversus ream: tamen in dubio praevalere praesumtionem quae facit pro ipsa -- quippe cum judices faciliores esse debeant ad absolvendum quam condemnandam -- & doctrina illa communis recepta est, quod praesumtiones in bonam partem potius accipiendae sunt, quam in malam, hoc est, ut potius aliquis dicatur non deliquisse quam deliquisse, quam doctrinam refert & sequitur Abbas -- Ludovicus Romanus -- Baldus -- Oldradus -- Alexander -- & ideo debilior praesumtio, quae facit pro reo, elidit fortiorem, quae facit contra reum, ut copiosissime tum ex antiquis bonis autoribus, tum ex nostris Doctotibus demonstravit Benedictus &c.Zangerus de quaestion. c. 2. n. 177. Bald. in l. 2. vers. secundo quaeritur C. de furtis. Menoch. de arbitr. cent. 5. cas. 472. n. 7. Et in dubio potius praesumitur possibile honestum, quam possibile inhonestum Menochius de arbitr. Judic. lib. 2. cent. 1. casu 89. n. 22. 23. ubi hanc regulam applicat assertioni, quod silius natus ex conjugio pro legitimo haberi debeat, etiamsi probatum fuisset, matrem cum adultero eo tempore consuetudinem habuisse.Praeterea illa conjectura potentior dicitur, quae est pro reo Menoch. d. cas. 472. n. 25.& ubi pares sunt probationes, ex latere Rei una semper adest juris praesumtio, sive in criminali judicio, sive in civili versemur, ne scilicet deliquisse credatur sed potius sit absolvendus. l. merito ff. pro socio. l. item apud Labeonem §. servum communem ff. de injur. Menoch. cas. 98. cent. 1. n. 3. & de praesumt. lib. 5. praes. 2. n. 1. 2. Boerius decis. 165. n. 9Ulterius praesumtio est, quod parentes non minus diligant liberos quam se ipsos, & ideo quemadmodum quis seipsum offendere nolit, ita etiam nolit filium laedere, Menoch. Lib. 5. praesumt. 14. n. 1. & Lib. 6. praesumt. 56.Und gelten angeführte praesumtiones nicht allein in delictis levioribus, sondern Sie werden auch ad crimen infanticidii von dem berühmten JCto Francisco Hottomanno Consil. Crimin. 96.appliciret, und zwar auff einen solchen casum, da viel stärckere praesumtiones wieder die ream stritten, auch diejenigen, so Hottomannus entgegen gesetzt, lange so sufficient und gültig nicht waren, als die, welche inquisita anietzo zu deducirung Ihrer Unschuld angeführet. Quaedam enim Laurentia accusabatur infanticidii & quaerebatur, an possit torqueri? Deposuerat obstetrix, videri sibi partum a Laurentia necatum. Opponit Hottomannus: esse testimonium de credulitate: adfuisse tenebrarum & noctis obscuritatem, quae impedire potuerint, quominus illa obstetrix satis commode suis oculis uti potuisset. Denique & ipsam obstetricem deposuisse: partum sibi visum esse immaturum neque ullam sanguinis maculam apparuisse, sed potius se ejusmodi tumores & lividos colores in aliis immaturis partubus animadvertisse. Unde concludit: etiamsi quaedam essent praesumtiones adversus ream: tamen in dubio praevalere praesumtionem quae facit pro ipsa -- quippe cum judices faciliores esse debeant ad absolvendum quam condemnandam -- & doctrina illa communis recepta est, quod praesumtiones in bonam partem potius accipiendae sunt, quam in malam, hoc est, ut potius aliquis dicatur non deliquisse quam deliquisse, quam doctrinam refert & sequitur Abbas -- Ludovicus Romanus -- Baldus -- Oldradus -- Alexander -- & ideo debilior praesumtio, quae facit pro reo, elidit fortiorem, quae facit contra reum, ut copiosissime tum ex antiquis bonis autoribus, tum ex nostris Doctotibus demonstravit Benedictus &c.<TEI> <text> <body> <div> <pb facs="#f0088" n="72"/> <l>Zangerus de quaestion. c. 2. n. 177. Bald. in l. 2. vers. secundo quaeritur C. de furtis. Menoch. de arbitr. cent. 5. cas. 472. n. 7.</l> <p>Et in dubio potius praesumitur possibile honestum, quam possibile inhonestum</p> <l>Menochius de arbitr. Judic. lib. 2. cent. 1. casu 89. n. 22. 23. ubi hanc regulam applicat assertioni, quod silius natus ex conjugio pro legitimo haberi debeat, etiamsi probatum fuisset, matrem cum adultero eo tempore consuetudinem habuisse.</l> <p>Praeterea illa conjectura potentior dicitur, quae est pro reo</p> <l>Menoch. d. cas. 472. n. 25.</l> <p>& ubi pares sunt probationes, ex latere Rei una semper adest juris praesumtio, sive in criminali judicio, sive in civili versemur, ne scilicet deliquisse credatur sed potius sit absolvendus.</p> <l>l. merito ff. pro socio. l. item apud Labeonem §. servum communem ff. de injur. Menoch. cas. 98. cent. 1. n. 3. & de praesumt. lib. 5. praes. 2. n. 1. 2. Boerius decis. 165. n. 9</l> <p>Ulterius praesumtio est, quod parentes non minus diligant liberos quam se ipsos, & ideo quemadmodum quis seipsum offendere nolit, ita etiam nolit filium laedere,</p> <l>Menoch. Lib. 5. praesumt. 14. n. 1. & Lib. 6. praesumt. 56.</l> <p>Und gelten angeführte praesumtiones nicht allein in delictis levioribus, sondern Sie werden auch ad crimen infanticidii von dem berühmten JCto Francisco Hottomanno</p> <l>Consil. Crimin. 96.</l> <p>appliciret, und zwar auff einen solchen casum, da viel stärckere praesumtiones wieder die ream stritten, auch diejenigen, so Hottomannus entgegen gesetzt, lange so sufficient und gültig nicht waren, als die, welche inquisita anietzo zu deducirung Ihrer Unschuld angeführet.</p> <l>Quaedam enim Laurentia accusabatur infanticidii & quaerebatur, an possit torqueri? Deposuerat obstetrix, videri sibi partum a Laurentia necatum. Opponit Hottomannus: esse testimonium de credulitate: adfuisse tenebrarum & noctis obscuritatem, quae impedire potuerint, quominus illa obstetrix satis commode suis oculis uti potuisset. Denique & ipsam obstetricem deposuisse: partum sibi visum esse immaturum neque ullam sanguinis maculam apparuisse, sed potius se ejusmodi tumores & lividos colores in aliis immaturis partubus animadvertisse. Unde concludit: etiamsi quaedam essent praesumtiones adversus ream: tamen in dubio praevalere praesumtionem quae facit pro ipsa -- quippe cum judices faciliores esse debeant ad absolvendum quam condemnandam -- & doctrina illa communis recepta est, quod praesumtiones in bonam partem potius accipiendae sunt, quam in malam, hoc est, ut potius aliquis dicatur non deliquisse quam deliquisse, quam doctrinam refert & sequitur Abbas -- Ludovicus Romanus -- Baldus -- Oldradus -- Alexander -- & ideo debilior praesumtio, quae facit pro reo, elidit fortiorem, quae facit contra reum, ut copiosissime tum ex antiquis bonis autoribus, tum ex nostris Doctotibus demonstravit Benedictus &c.</l> </div> </body> </text> </TEI> [72/0088]
Zangerus de quaestion. c. 2. n. 177. Bald. in l. 2. vers. secundo quaeritur C. de furtis. Menoch. de arbitr. cent. 5. cas. 472. n. 7. Et in dubio potius praesumitur possibile honestum, quam possibile inhonestum
Menochius de arbitr. Judic. lib. 2. cent. 1. casu 89. n. 22. 23. ubi hanc regulam applicat assertioni, quod silius natus ex conjugio pro legitimo haberi debeat, etiamsi probatum fuisset, matrem cum adultero eo tempore consuetudinem habuisse. Praeterea illa conjectura potentior dicitur, quae est pro reo
Menoch. d. cas. 472. n. 25. & ubi pares sunt probationes, ex latere Rei una semper adest juris praesumtio, sive in criminali judicio, sive in civili versemur, ne scilicet deliquisse credatur sed potius sit absolvendus.
l. merito ff. pro socio. l. item apud Labeonem §. servum communem ff. de injur. Menoch. cas. 98. cent. 1. n. 3. & de praesumt. lib. 5. praes. 2. n. 1. 2. Boerius decis. 165. n. 9 Ulterius praesumtio est, quod parentes non minus diligant liberos quam se ipsos, & ideo quemadmodum quis seipsum offendere nolit, ita etiam nolit filium laedere,
Menoch. Lib. 5. praesumt. 14. n. 1. & Lib. 6. praesumt. 56. Und gelten angeführte praesumtiones nicht allein in delictis levioribus, sondern Sie werden auch ad crimen infanticidii von dem berühmten JCto Francisco Hottomanno
Consil. Crimin. 96. appliciret, und zwar auff einen solchen casum, da viel stärckere praesumtiones wieder die ream stritten, auch diejenigen, so Hottomannus entgegen gesetzt, lange so sufficient und gültig nicht waren, als die, welche inquisita anietzo zu deducirung Ihrer Unschuld angeführet.
Quaedam enim Laurentia accusabatur infanticidii & quaerebatur, an possit torqueri? Deposuerat obstetrix, videri sibi partum a Laurentia necatum. Opponit Hottomannus: esse testimonium de credulitate: adfuisse tenebrarum & noctis obscuritatem, quae impedire potuerint, quominus illa obstetrix satis commode suis oculis uti potuisset. Denique & ipsam obstetricem deposuisse: partum sibi visum esse immaturum neque ullam sanguinis maculam apparuisse, sed potius se ejusmodi tumores & lividos colores in aliis immaturis partubus animadvertisse. Unde concludit: etiamsi quaedam essent praesumtiones adversus ream: tamen in dubio praevalere praesumtionem quae facit pro ipsa -- quippe cum judices faciliores esse debeant ad absolvendum quam condemnandam -- & doctrina illa communis recepta est, quod praesumtiones in bonam partem potius accipiendae sunt, quam in malam, hoc est, ut potius aliquis dicatur non deliquisse quam deliquisse, quam doctrinam refert & sequitur Abbas -- Ludovicus Romanus -- Baldus -- Oldradus -- Alexander -- & ideo debilior praesumtio, quae facit pro reo, elidit fortiorem, quae facit contra reum, ut copiosissime tum ex antiquis bonis autoribus, tum ex nostris Doctotibus demonstravit Benedictus &c.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte01_1723 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte01_1723/88 |
Zitationshilfe: | Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Erster Theil. Halle, 1723, S. 72. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte01_1723/88>, abgerufen am 18.06.2024. |